Eind juni 2016 besloot de VN Mensenrechtenraad om het mandaat van de Rapporteur voor de mensenrechten in Wit-Rusland te verlengen. Dat was geen vanzelfsprekendheid. Bezorgd dat de raad niet meer de ernst van de situatie in zou zien, hadden mensenrechtenorganisaties als FIDH en Amnesty expliciete oproepen gedaan om vooral de mensenrechten in het land te blijven monitoren. Ook de huidige rapporteur, de Hongaarse voormalige dissident Miklós Haraszti, wees op het gebrek aan verandering in de repressieve wetten en praktijken in Wit-Rusland. FIDH wijdde een uitgebreide campagne aan de voorgenomen VN-beslissing onder de naam #Act4Belarus, waarin het Wit-Russische mensenrechtenactivisten aan het woord liet en president Aljaksandr Loekasjenka zijn repressieve strategieën liet uitleggen in een fictieve dialoog op Facebook.
Door Christie Miedema
Christie Miedema is regiomedewerker Oost-Europa bij Amnesty International en werkte mee aan een rapportage van mensenrechtengroepering Libereco waarop dit artikel is gebaseerd.
Wit-Rusland salonfähig?
De sterke reactie van mensenrechtenorganisaties komt niet uit het niks. Wit-Rusland lijkt in rap tempo salonfähig te worden, nu de repressie in Rusland die in Wit-Rusland voorbij streeft. De Europese Unie kan in het zicht van de steeds dreigendere taal van Rusland en de actieve Russische interventie in Oekraïne een stabiele partner in Oost-Europa goed gebruiken.
