Twintig jaar geleden leek het iedereen volstrekt duidelijk wat er werd bedoeld met Oost- en met West-Europa. Maar die kenmerken zijn gaan (of beter gezegd: blijven) schuiven. Donau buigt zich over de houdbaarheid van een oost-westverdeling van het continent en over de nieuwe breuklijnen die zich aftekenen.
Gedurende 2020 en 2021 zetten jonge Amnesty activisten zich in voor vrouwen in Rusland en Polen die opkomen voor LHBTIQ+- en vrouwenrechten. Wat drijft hen om dit te doen naast studie of werk?
Welke termen gebruiken we voor het stroomgebied van de Donau, en wat zegt dat over ons?
Vier bomen in Eindhoven onttrekken Wit-Russische verdwenen mannen aan de vergetelheid
De geschiedenis van het uiteenvallen van Joegoslavië biedt lessen voor Europa: ook voor West-Europa, en vooral voor het Verenigd Koninkrijk.
Christie Miedema bestudeerde de manier waarop Amnesty International tijdens de Koude Oorlog achter het IJzeren Gordijn opereerde. Dat leverde belangrijke inzichten op in hoe het concept mensenrechten evolueerde.
De hardnekkige Oost-West-tegenstelling is voorbij, en kan beter vervangen worden door die tussen een vooroorlogse en naoorlogse visie op Europa.
Van een schuldcomplex hebben de gewezen Oostbloklanden geen last. Anders dan in West-Europa zijn ze nog ongegeneerd trots op volk en vaderland. En dat wringt.
Afstanden tot Oost-Europese steden worden – nog steeds – overschat – ondanks het einde van de Koude Oorlog en de uitbreiding van de EU.
