Gedurende 2020 en 2021 zetten jonge Amnesty activisten zich in voor vrouwen in Rusland en Polen die opkomen voor LHBTIQ+- en vrouwenrechten. Wat drijft hen om dit te doen naast studie of werk?
Is praten met machthebbers die hun tegenstanders in de cel gooien de beste remedie of toch het tonen van solidariteit, ook al kan dat de machthebbers tegen de haren in strijken?
