Het einde van de Tweede Wereldoorlog waarin zoveel Oekraïeners sneuvelden is tegenwoordig vooral een Russische herdenking. Dat plaatst Oekraïeners voor een dilemma.
Het Witrussisch staatsmuseum voor de geschiedenis van de Grote Patriottische Oorlog haalt alles uit de kast om te zorgen dat niemand de oorlog zal vergeten
Is praten met machthebbers die hun tegenstanders in de cel gooien de beste remedie of toch het tonen van solidariteit, ook al kan dat de machthebbers tegen de haren in strijken?
